Er staat een nieuwe kans voor de deur, omdat ik recentelijk een andere deur dicht heb gedaan. Miraculeus hoe “when one door closes another opens” toch elke keer weer van toepassing blijkt te zijn. Inmiddels is dit gezegde een soort handleiding geworden voor mijn ondernemerschap. Het is mijn houvast en motivatie tegelijkertijd. Het is de enige zekerheid die ik als ondernemer heb en het helpt me om keuzes te durven maken. Stilstaan is immers achteruitgaan, om er nog maar een gezegde tegenaan te gooien. Dus als ik wat wil bereiken zal ik moeten bewegen, keuzes maken en deuren sluiten om nieuwe te kunnen openen. Soms is dat makkelijk, de andere keer moeilijk of zelfs pijnlijk.

De open deur

De open deur is een makkie. Die hoeft niet eens dicht, maar mag zelfs worden ingetrapt. Wat een feest! Het overspelige vriendje, de handtastelijke werkgever, je verwaarloosde kapsel of dat smerige toilet thuis moet hardhandig en kordaat worden aangepakt. Je weet wat je te doen staat. Dus doe het! Opgeruimd staat netjes.

De draaideur

De draaideur is een ingewikkelde deur om te sluiten. Hij floept steeds open. Het is bijvoorbeeld die baan waarmee je bakken met geld verdient, maar waar je als persoon eigenlijk helemaal niet gelukkig van wordt of die scharrel waar je geen toekomst mee ziet, maar waar je het wel fijn mee hebt. Open, dicht, open, dicht. Je wil afscheid nemen, maar toch ook niet. Je bent ondertussen uitgeput van de ontelbare rondjes die je al hebt gelopen. Inmiddels is je hele leven beperkt tot deze ene draaideur. Om deze routine te doorbreken zal je toch echt een keuze moeten maken en de draaideur stevig vast moeten zetten met een ijzeren pin in de grond.

De loden deur

Dit is de pijnlijke deur. Dit loodzware rotding krijg je niet met één zwieper dicht. Dagen, weken, maanden of misschien zelfs wel jaren ben je bezig om deze deur dicht te krijgen. Denk aan een langlopende echtscheiding, het verwerken van een trauma of een eeuwige familieruzie. Het sluiten van de loden deur kost ongelooflijk veel energie, maar het dichtdoen ervan wordt daarentegen beloond met een immens blij, vrij en opgelucht gevoel. De kansen liggen weer voor het oprapen en de wereld ligt aan je voeten!

De achterdeur

Je zou de achterdeur bijna vergeten. Hij is een beetje uit het zicht, maar daarom niet minder belangrijk. Steker nog, het is de deur voor dagelijks gebruik en daarom heel bepalend voor je dagelijkse reilen en zeilen. Die vriendin die nog een tientje van je krijgt, het stapeltje administratie op je bureau dat moet worden weggewerkt en je auto die eigenlijk vorige maand al een beurt had moeten krijgen. Deze ‘oja-shit-momentjes’ zwerven de hele dag door je hoofd en weerhouden je van de dingen die er echt toe doen en waar je gelukkig van wordt. Het binnenhalen van die nieuwe klant, het uitwerken van dat te gek gave idee en het schrijven van die leuke blog.

BAM!

Welke deuren staan er bij jou thuis open? “Smijt ze maar dicht, om vastbesloten door te gaan” (Van Dik Hout – De Keuzes Die Je Maakt). De laatste deur die ik heb gesloten is het opruimen van mijn administratie. Ik heb iemand in de hand genomen die mijn belastingtoestanden van de afgelopen jaren in orde maakt en er ook voor zorgt dat ik mijn hoofd daar vanaf nu nooit meer over hoef te breken. Belasting. Ik vind het stom (wie niet?), ik snap het niet en het irriteert me. Dus weg ermee. Uitbesteden die papierhandel aan iemand die het wel snapt en leuk vindt (kan dat?). Ik voel me weer vrij en ik heb weer ruimte in mijn hoofd voor nieuwe ideeën. En ja hoor, BAM! Ik heb deze loden achterdeur nog maar net dichtgesmeten en er opent alweer een nieuwe deur naar een geweldig gave kans. Knock, knock. Binnen!

Tot de volgende…